AS TORRES DE COMPOSTELA               

   Ao tempo do inicio da construción da catedral románica no século XI, Santiago de Compostela convértese no santuario de peregrinacións  mais importante de occidente.

     Está considerado pola UNESCO como un dos centros urbanos mais fermosos, polo que foi nomeado como Lugar Patrimonio da Humanidade.

     As diferentes perspectivas da paisaxe urbana de Santiago de Compostela están marcadas pola omnipresencia das torres da catedral.

    Praza do Obradoiro. Realizado entre 1738 e 1750, según o proxecto de Fernando Casas e Nóvoa, o conxunto da fachada do Obradoiro destaca pola súa indiscutible presenza. A torre da dereita, a das Campás, foi a primeira en construírse; a da esquerda, a da Carraca,  chamada así porque desde ela facíase sonar este instrumento na Semana Santa.

    Praza das Praterías. Praza da Quintana. A torre do Reloxo, ou Berenguela, álzase na praza da Quintana e Praterías. A fábrica primitiva rematouse a principios do século XIV, aínda que foi tansformada no 1676. O reloxo feito en Ferrol no 1831, ten a particularidade de agulla única.

    A edificación do mosteiro e torres da Igrexa de San Francisco dominan o ostentoso perfil norte da cidade. Á indiscutible preeminencia das torres da catedral seguíalle o orgullo dos beneditinos pinarios coa súa equilibrada igrexa.

      Desde o parque de Bonaval, polo este, no primeiro plano a torre do Convento de Bonaval. Realizada a comezos do século XVIII, posiblemente polo mesmo autor da portada do Obradoiro, Casas Novoa.

      En segundo plano pódese apreciar a torre inconclusa do convento de Santo Agostiño. De estilo neoclásico foi construído a mediados do século XVII. No ano 1788 un raio destruíu a torre esquerda.